|
Ali Pashe Tepelena |
||
Faqe 153 |
||
| me kaq. Ai e kishte synin mbi krahinat qė administroheshin nga funkcjonarėt e emnuem me dekret tė Sulltanit. Sulmin e parė Aliu e drejtoi kundėr guvernatorit tė Beratit Ibrahim pashės, i cili kishte qėn rivali i rij ma i lumtun, tue marrė pėr grue tė bijėn e Kurt Pashės. Hapi i parė i Vezirit ta Janinės ishte me aneksue Konicėn, Pėnnetin dhe Libohovėn qė mvareshin nga Sanxhaku i Beratit. Ibrahim Pasha u orvat me i marrė mrapa me forcė dhe, kur pa se nuk ia dilte dot, pranoi qė sherri tė ndahej me tė mirė. Dy djemt e Ali pashės, Muhtar dhe Veli, u martuen me dy vajzat e Ibrahim Pashės dhe qytetet qė ishin ba mollė e grindjes iu dhanė tė dy nuseve si pajė. Por kjo kryshqi e pėlqyeshme nuk e shpėtoi Vezirin e Beratit nga inati gjakpirės i Ali Tepelenės. Ai filloi nji fushatė ēpifjesh ndėn rrogoz pėr tė tronditė nga mbrenda pozitėn e rivalit, tė cilit kishte vendosė me ia hangėr kryet. Kur u bindė se propa- ganda e tij rnashtruese kishte ba efektin e duhun, Aliu okupoi Beratin pa ndeshė nė asnji rezistencė serjoze. Ibrahim Pasha iku nė Vlonė por edhe atje nuk gjeti shpėtim; ma nė fund u zue rob nga njerzit e Ali pashės, i cili ngurroi me e mbytė mbas mėnyrės sė zakonshme nga frika e raprezaljeve* tė qeveris sė Stambollit. Nji tjetėr epizod i neveritshėm nė karrjerėn e pėrgjakun tė Ali Tepelenės asht shfarosja e banorve tė Kardhiqit. Ata kishin zanė rob dhe kishin poshtnue t'amėn kur Aliu ishte fėmijė. Deri nė shtratin e vdekjes Hankua e kishte vue tė birin nė be qė tė merrte hakėn e turpnimit qė kishte pėsue nga dora e Kardhiqiotve. Aliu nuk e harroi kėt porosi qė pajtohej aq mirė me natyrėn e tij, e cila gjente nji kėnaqėsi sadiste* nė torturat dhe agonin e viktimve. Me rastin e parė ma tė volitshėm, ai rrethoi Kardhiqin dhe, kur banorėt pranuen tė dorzohen, muer gjashtėdhjet |
vetė si peng dhe urdhnoi qė tė masakrohen menjiherė. Mandej Aliu hyni nė qytet nė krye tė ushtėris dhe kėrkoi qė tė gjith burrat tė shkonin me iu pėrulė. Gadi tetqind burra tė ēarmatosun i shkuen pėrpara dhe ofruen me e njoftė si sundimtar. Aliu vuni maskėn e bujaris dhe u tregue si nji babė kundrejt fėmijve tė pabindun, por tė penduem. Ai i quejh vllazėn dhe djem tė tij dhe kėrkoi me i pa nji nga nji. Tue pasė nji aftėsi tė jashtzakonshme me mbajtė mėnd fytyra dhe fakte, ai njofti ata qė i kishin poshtnue nanėn dhe kjo e bani me shkumbėzue nga inati; plaga e vjetėr e sedrės sė fyeme u ēelė pėrsėri dhe Aliut iu ba syni gjak nga pasjoni* i hakmarrjes. Kjo sqenė barbarizmi dhe pabesije u zhvillue nė nji han tė Kardhiqit. Aliu i verbuem nga instikti* shtazarak u dha urdhėn ushtarve tė rrethonin hanin dhe tė thernin pa mėshirė tė tetqind burrat qė i kishin besue fjalės sė tij. Por ushtarėt e tij, si muhamedanėt vendas, ashtu edhe katolikėt prej Mirdite, refuzuen me shtie kundėr njerzve tė ēarmatosun. Ata i thanė, tue tregue nji guxim dhe krenari tė admirueshme: "Na jemi nė shėrbimin tand, o Vezir, dhe jemi gadi ta luftojmė kudo qė tė na urdhnojsh. Jepu armė kėtyne burrave dhe na do t'i luftojmė. Jemi ushtarė dhejo kasapė". Atėhere Aliu thirri Grekėt tė primun nga njifarė Thanas Vaja, dhe ata e kryen masakrimin barbar tė tetqind Kardhiqiotve. Ali Pasha dhe Fuqit Evropjane Kur lufta e Evropės kundėr Napoleon Bonapartit arriu kulmin, Ali tepelena, Vezir i Janinės, ishte ba sundimtari i pamvarun i Shqipnis deri tek Shkumbini, ndėrsa tė bijtė Muhtar dhe Veli ishin guvernatorė njani i Tėrhallės dhe tjetri i Lepantit. |
|