28 Nanduer 1912

28 Nandor 1912
Shkeputur nga "Historia e Shqipnis" e Z. Tajar Zavalani
Bullgaris dhe pushtoi Dobruxhen. Urrejtjet raciale, qi ishin vue në gjumë deri sa ishte nevoja me mundë Turkin, flakernen përsëri dhe Sërbija me Greqin kthyen armët kundër Bullgaris. Turkija perfitoi nga kto rrethana për me dëbue ushtërin bullgare prej Edernës. Për me i dhanë fund luftës së dytë balkanike u mblodhë konferenca e Bukureshtit ku ISMAIL QEMAL VLORA Bullgarija e pagoi shtrejtë orvatjen e saj nne veprue më krye të vet, Ajo u trajtue si nji shtet qi kishte humbë luftën dhe iu mohue e drejta e nji shkelje në Detin Egje; Sërbija dhe Greqija ndanë në mes të tyne pjesën e Bullgaris. Grindjet në mes të shteteve të Balkanit persa i përket ndarjes së tokave të Maqedhonis dhe të Thraqes kishin nji karakter lokal dhe nuk shqetsonin fuqit e mëdha, derisa nuk ishte në rrezik		Faqe 227 posedimi i Stambollit dhe kontrolli i Ngushticave. Përkundrazi, çashtja shqiptare ishte lidhë ngushtë me interesat vitale të Rusis dhe Austro-Hungaris, prandaj ishte nevoja qi ky problem të çkëpute] nga duert e aleatve balkanik dhe të zgjidhej me anë të negociatave në mes të fuqive të mëdha. Tue veprue si "ndërmjetës i paanëshëm dhe i durueshëm", Ministri i Jashtenn britanik Sir Edward Grey muer iniciativën me mbledhë konferencën e ambasadorve në Londër të t'gjashtë fuqive europiane. Konferenca filloi veprimet me 17 dhetuer 1912. Mbas tri dit bisedimesh mrapa dyerve të mbylluna, domethanë me 20 dhetuer 1912, Konferenca e Ambasadorve të Londrës shpalli se ishte pranue njizanit kjo rezolutë: "Shqipnija të krijohet si nji principatë autonome dhe sovrane ndën nji princ të huej, i cili do të zgjidhet nga të gjashtë fuqit e mëdha; çdo lloj sypranije të Turkis mbi Shqipnin duhet të marrë fund; neutraliteti i Shqipnis asht garantue nga fuqit e mëdha; nji Komision Ndërkombëtar i përbamë nga delegatët e të gjashtë fuqive të mëdha dhe të Shqipnis do të kontrollojë admmistratën civile dhe financat e shqipnis; gjindarmërija e Shqipnis do t'organizohet nga oficerë hollandez, të cilët do t'i drejtojnë veprimet e saj; kryetari i Shtetit shqiptar do t'emnohet mbrenda nji afati prej gjashtë muejsh." Ktu asht nevoja me konstatue, me indinjatë ose keqardhje, se fati i Shqipnis u caktue në Londër pa marrë parasysh faktin se nji qeveri kombëtare ishte formue në Vlonë. Flota greke, qi bllokonte skelën, kishte pre edhe kabllon telegrafike, tue izolue krejt qeverin shqiptare nga bota e jashtme. Delegacioni shqiptar në Londër, i kryesuem nga Mehmet Konitza, ishte pa udhëzune nga qeverija dhe nuk u pranue
		Faqe ne vazhdim