Mbreti Zog i I Shkeputur nga "Historia e Shqipnis" e Z. Tajar Zavalani
Faqe 296
Mbretnija shqiptare kishte nji ministri të ekonomis, me agronomë dhe ekspertë të çdo lloji, por nuk kishte nji politikë ekonomike për me e vue në zbatim. Problemi kryesor qi përballonte Shqipnija ishte me riorganizue bujqësin dhe me sigurue qi toka të punohej mbas metodave dhe me mjetet e shkencës moderne. Hapi i parë duhej të ishte me e ba bujkun zot të tokës qi punonte, me anë të reformas agrare qi duhej të çdukte mbeturinat e sundimit otoman. Kjo reformë do t'ishte nji nxitje për bujkun me punue ma randë dhe me prodhue ma tepër e ma mirë. Nga ana tjetër shteti duhej t'i ndihmonte bujkut financiarisht për të zavendësue parmendën e drunjtë me plugun e çelniktë, qet dobët me traktorë, kuejt e lamit me maqina shijëse; si dhe me furnizue bujkun me fara të selekcionueme, plehna kimike, etj. Nji hap tjetër do t'ishte me inkurajue bujqët të formojnë, me vullnetin e tyne të lirë, kooperativa buiqësore për të ble dhe për të përdorë së bashku pajimet e nevojshëm, tue shpëtue kësisoj nga kthetrat e fajdexhiut; ashtu dhe për të shitë produktet e punës së tyne drejtpërdrejt konsumatorit në kohën ma të volitëshme, tue shputue kësisoj nga kthetrat e spekulatorve. Nji masë tjetër esenciale qi duhej të kryente shteti ishte me shpëtue bujkun nga rrebeshi i vërshimeve dhe të thatësinës. Me fjalë të tjera, ministrija e ekonomis kombetare duhej të kishte nji program të ggjanë kanalizimi dhe irigacioni, qi duhej zbatue sistematikisht vjete me radhë. Qëllimi duhej të ishte me tërheqë ujnat kur buçisnin lumenjtë dhe me vaditë arat kur dielli kërcënonte me tha bimët në rranjë. Nji fazë e dytë duhej të ishte krijimi i industrive për të vlerësue prodhimin e tokës: konserva pemësh e		blërimesh, fabrika cigaresh, sheqeri, tekstili, etj. Puna qi kreu Ministrija e Ekonomis Kombëtare, megjith orvatjet e çmueshme të agronomve dhe specialistëve të saj, ishte si nji pikë në det. Nji iniciativë qi duhej të kishte shënue fillimin e programit të përmirësimeve bujqësore, domethanë kanali i fushës së Kavajës, u ba monumenti i dështimit dhe u la përgjysëm, mbasi u shpenxuen tre milion franga ari. Sa për MBRETI ZOG i PARE reformen agrare, profesori italjan Lorenzoni u prue në Shqipni me 1929 dhe u ngarkue me pregatitjen e nji projekti. Raporti i tij u vue në bazë të nji projekt ligji qi u hartue nga qeverija e Mehdi Frashërit. Por ishte dukun me kohë se qellimi nuk ishte me zbatue nji reformë agrare në kuptimin e vërtetë të fjalës. Puna u kufizue me instalimin e refuggjatve nga Kosova në toka djerr të fushës së Myzeqes në çifligjet e

                                                                                                                     Faqja ne vazhdim